Medium

Wezwanie z gatunku tych ktorych nie lubie. Otoz mianowicie ludzie we wsi zauwazyli ze od kilku dni ich sasiad przestal sie pokazywac publicznie. Brrr... Zazwyczaj oznacza to znalezisko w stanie rozkladu. Albo nadjedzone nieco przez mejscowa faune. Zaraza.

Zajezdzamy z fasonem, na sygnalach. Jezeli ktos w domu jest, to moze sie pokusi o wygladniecie przez okno? Nie pokusil sie. Dom zamkniety na glucho, firanki zaciagniete. Zaczalem zbierac wywiad od sasiadow. W domu mieszka dwudziestoparolatek, bez pracy, na zasilku. Stracil rodzicow w wypadku kilka miesiecy temu i zrobil sie dziwny. Od jakiegos czasu przestal z sasiadami rozmawiac. Sasiadka z dobrego serca zakupy mu robila i zostawiala na parapecie na oknie. Zazwyczaj zarcie znikalo. Ale ostatnie zakupy zostaly tam gdzie je postawila.

I co ja mam niby z tym pasztetem zrobic? Jak gosc nas potrzebuje a ja sobie tak bede stal i dywagowal to jeszcze za nieudzielenie pomocy umierajacemu odpowiem. A jak wleze do srodka przez zamkniete okno, a potem okaze sie ze facet do Ustronia pojechal do spa - to za wlamanie. Cool.

Wezwalem policje. Zapowiedzialem ze na podstawie wywiadu podejmuje decyzje o wejsciu do domu, a oni sa tu coby mienie zabezpieczac i na rece patrzec. W trakcie poszukiwania lomu okazalo sie ze przegapilismy tylne drzwi. Byly otwarte. Weszlismy. W domu pusto, nie smierdzi - to akurat milo, znaczy ze nic sie w okolicy nie rozklada. Jeden pokoj na klucz zamkniety, za szyba jakis ruch. Najwyrazniej chlopisko zyje.

Trudno powiedziec ze udalo sie mi go wciagnac w jakiekolwiek pertraktacje. Po kilku minutach poprosil grzecznie zebysmy wyp.ali i to byl koniec jego expose. Szyb tluc nie lubie, pokrwawic sie mozna albo i komu krzywde zrobic. Szarpnalem za listwe mocujaca - wylazla. Dobrze jest. Wyciagnalem pozostale trzy i podalem policjantowi szybe. Niech sie do czegos przydadza.

Rozmowa z gatunku trudnych. Po pierwszych ogledzinach poprosilem wszystkich zeby sobie poszli na papierosa. Wole takie rozmowy przeprowadzac sam na sam. Na poczatku w ogole nie chcial rozmawiac, potem spokojnie, od slowa do slowa dowiedzialem sie wszystkiego. Ze cos sie z nim zaczelo dziac od pogrzebu. Ze bardzo mu rodzicow brakuje. Ze miejsca sobie znalezc nie moze. Nie spi. Nie je. Ale to niegrozne jest bo byl wczoraj u rodzicow na grilu to sie najadl na zapas. Ze w przyszlym tygodniu rodzice do niego przyjada. Bo za dwa tygodnie nie moga, bo jedzie na cmentarz im kwiaty zawiezc. Jezusie Nazarenski. Wszystko mu sie w tej jego glowinie pokielbasilo.

Do szpitala nie chcial jechac za jasna cholere. Mozna to zalatwic brutalnie - policjanci, kaftan, pasy - i do karetki. Mozna tez inaczej, spokojnie, porozmawiac, wytlumaczyc. Tym razem udalo sie to zrobic druga metoda. W jakis sposob w dalszym ciagu przylegal do rzeczywistosci bo po skonfrontowaniu faktow zgodzil sie ze cos jest nie tak. Powiedzialem mu co sobie mysle i ze konieczne w jego przypadku jest leczenie psychiatryczne. Znowu kolejne dziesiec minut zeszlo na ustalaniu faktow. W koncu spakowal sie i do karetki wsiadl, zapowiadajac ze sie na mnie poskarzy bo wariata z niego robie.

Poprosilem stacje o osobisty nadzor nad transportem do szpitala psychiatrycznego. Jakos wolalem sam opowiedziec dyzurnemu lekarzowi jego historie. I w sumie chyba slusznie - na IP gosc byl logiczny a wszystkie wytworcze objawy z gatunku widzenia swietych panskich zniknely w cudowny sposob. Zostal przyjety na przymusowa obserwacje na podstawie mojego opisu.

Duzo pozniej otrzymalem informacje ze z lekami wyszedl po 6 tygodniach do domu. Nigdy wiecej sie nie spotkalismy. Mam nadzieje ze sie mu sciezki wyprostowaly.