Jak zostać tenantem

Po przyjeździe do Królestwa należy wykonać kilka czynności by stać się pełnoprawną i wartościową jednostką społeczeństwa. NIN na ten przykład załatwić.Albo Work Permit. Walcząc z buchalterią w lenguidżu łatwo nie jest,na szczęście tubylcy są do przyjezdnych zaadoptowani. Jedna pani była na tyle miła że chciała za mnie druki pisać. Choć żem nie jest illiterate...

W końcu nadszedł czas znalezienia mieszkania. Co prawda nie specjalnie miałem parcie, bo w motelu było wszystko, telewizor, lodówka,telefon -a wiadomo to co oni tu w wynajmowanych mieszkaniach mają? Jednak Trust zaczynał dostawać świerzbiączki że musi na dochtora wydawać - o zgrozo - 40 stirlingów dziennie, więc ponaglony przez naszego dobrego ducha w osobie Małgorzaty zacząłem jeździć po okolicznych chałupach. Głównie z nią, bom swojego samochodu wtedy nie miał.

Mam ciche podejrzenie że ona to specjalnie ustawiła. Najpierw pokazała mi kilka ruder za psie pieniądze a potem - dokładnie gdy za oknem słońce czerwonym śladem znaczyło swój zachód na tafli jeziora - zawiozła mnie do uroczego apartamentu. Miałem żuchwy opad tak wielki żem się zgodził totalnie na wszystko. Nawet opust 25 stirlingów miesięcznie wytargowała sama Margaret - co w jakiś sposób koliduje z moim spiskowodziejowym postrzeganiem sprawy.

Gdy się na to spojrzy obiektywnie...

Po kilku dniach zakończyliśmy papierowe formalności, przepisałem gaz i prąd na siebie, odebrałem klucze i zasiadłem w fotelu. Cisza. Znaczy, taka bez radio, telewizora, telefonu i netu. Co prawda zamówienie poszło, ale telefon będzie za tydzień a net za miesiąc. Kto ich szkolił, molochowaty monopolista znad Wisły?

Żeby nie popaść w jakowyś zastój emocjonalny wybrałem się do sklepu. W szafkach pustki, wartało by choć co kupić. Zupełnym przypadkiem najbliżej było do Lidl'a. Wziałem sklepowy wózek i mając na uwadze że mam tylko jeden nieduży plecak, zrobiłem zakupy najpotrzebniejszych rzeczy. Wyszły z tego dwie lidlowskie turbosiatki po ca. 30 kilo(gramów) każda plus to co miałem na garbie. Słaby straśnie nie jestem, za młodu dwa worki z cementem potrafiłem wziąć pod pachy i leźć dookoła chałupy to co, że siateczki mi dadzą radę?*

Że oberwanie chmury nadeszło dokładnie jak byłem w połowie drogi, nie muszę pisać. Ostatecznie "Zielona Wyspa" nie dlatego jest zielona że na niej nie pada.

Mrowienie w rękach miałem przez następny miesiąc. Chybam se coś w splocie naciągnął - albo mnie przykurcz skalenów złapał. O zawiązywaniu butów bez zginania kolan nie wspominam bo to się rozumie samo przez się. Kilka dni później poprosiłem moja koleżankę o pomoc. Przyjechała autkiem małym do którego tym razem napakowałem po dach artykuły drugiej i następnych potrzeb.

Jak mówią dobrzy ludzie że przeprowadzka to trzęsienie Ziemi, trzeba im wierzyć. Widać już to przeszli.

-------------------
*W jakiś sposób tłumaczy to ilość wózków w rzekach...