środa, 28 grudnia 2011

Obrazki

Święta zazwyczaj mijają jakoś tak za szybko, ale obecnie minione były szybsze niż ciupagi świst i błysk.

Co mi przypomina wzór na obliczenie odległości do strzelającego działa na podstawie różnicy czasu pomiędzy błyskiem a grzmotem - niech się Dobry Pan Bóg ulituje nad duszą naszego Przysposobiarza Obronnego. Cały wywód jest zbyt trudny, by go przytoczyć, gdyby ktos jednak chciał próbkę zdrowej góralskiej logiki, służę uprzejmie: Jeżeli okna okna domu o północy są zwrócone na południe, to w południe będą zwrócone na północ. Toz każdy cap wie, że Ziemia się odwraca, nie?

Przylot w Wigilię - i to w dodatku po południu - ma swój urok. Wszystko zrobione, stół nakryty, buzi-buzi i barszczyk z uszkami. Ale z drugiej strony ma to makabryczny minus, któregom jakoś w ferworze cwaniaczenia nie dostrzegł: godzinę później było po Wigilii... Hm. Trzeba to bedzie przemysleć.

Polska ma to swoje cóś, wyczuwalne zaraz po wylądowaniu, mimo, że samolot zamknięty a powietrze wdychane pochodzi z air-conditioner’a. Cecha znana od dawna, opisywana przez poetów, co to o grdyce pisali i dzięcielinie pale. Potem się okazało, że wieszcz ów pisał jednakowoż o Litwie, choć po polsku, dzieki czemu teraz mamy konkretny galimatias polityczny.

Pani w wieku nieokreślonym, wygłaszająca z odrazą odę do swojej komórki: W dawnych czasach był jeden telefon, na drucie, w dużym pokoju, i każdy wyczekiwał, żeby go odebrać. A teraz każdy ma komórkę i ma ją w dupie.

Skzyżowanie Brożka z Zakopiańską. Ten sam rozdeptany do samego błota trawnik. Swojsko.

Zakopianka. Ruch jakby mniej szalony - ale do czasu. Debil w dziesięcioletniej Celice wyprzedzający na ciągłej, na lewym, ślepym łuku. Za nim kolejny inteligent terenową Toyotą.

Współrodacy. Mówiący głośno, za głośno, z ekspresją od której człowiek chyba się pomału odzwyczaja. Ciiii... Nie trzeba się mordować....

Alkohol pity jak woda, a raczej wlewany tak jak wdycha się powietrze. Naturalnie, mimochodem, bez zbędnych przerw.

Plus pięć kilo. Rybki i grzybki, wędliny, sałatki, pierogi - szlag trafił cunning plan. Znowu zejdzie miesiąc , by to z siebie zrzucić.

Kolejna lokalizacja, i jeszcze kolejna, i... Jedzenie, rozmowy, rozmowy, jedzenie, i naturalnie - mimochodem, bez zbędnych przerw.

Lot powrotny, w biegu, choc z precyzją, jeszcze tylko Pompon z hotelu - i nagle cisza. Nic nie trzeba. Nawet klinika na pięterku zaczyna o 13...

Nie udało się zrealizowac wszystkich pomysłów - dom Szamana dalej stanowić będzie zagadkę, narty poczekaja do przyszłego roku na snieg, sauna w górach poczeka - zresztą wskakiwanie do górskiego potoka o północy i tak jest mało ciekawe w porównaniu z leżeniem nago na śniegu...

Mimo to Święta należy zdecydowanie uznac za udane.

Powtórka już za rok.

4 komentarze:

Anonimowy pisze...

Faaaajnie Wam było :-)))
nika

Anonimowy pisze...

Mi też święta mi(g)nęły za szybko.

3majcie się, i do siego roku :) p.

K_ba_a pisze...

Nie da się być w dwóch miejscach na raz.Pozdrawiam

nieirytujmnie pisze...

Mam wrazenie, ze byl to meczaco-relaksujacy wypad :)
Fajnie sie czyta, ale ja dziekuje, posiedze. Tu :))