Pandemonium część dalsza - czyli nuda. Nasz ortopeda dalej na Karaibach umartwia się z Tequila Sunrise w dłoni, z żalu wielkiego opalając sie leniwie, więc pacjenci poszli precz. Manago włosy rwie wirtualnie, ja mam luz realny. Ot, życie. Ktoś musi nie spać żeby spać mógł ktoś.
Radość z odblokowanych lotnisk nie trwała długo. Miało byc lepiej - a w Newcastlu wylądował jeden samolot z Aberdeen. Północna Irlandia zamyka się o 13, razem z Glasgow. Frankfurt właśnie stanął - skasowane są wszystkie loty za wyjątkiem pięciu. Jakoś - tak - wewnętrznie - jak sobie pomyślę że miałbym lecieć jednym z pięciu na 100 samolotów które zdecydowały się walczyć z Klejową Armata Lepaga to mam ciarki na plecach... Szczerze powiedziawszy - czy jednak nie lepiej sraczki dostać, w toalecie sie fortyfikując, niż zafundowac sobie kilka godzin ciągłego stresu pt. spadnie/nie spadnie? Toż to nawet zdrowi mogą paść na zawał... Dymy siwe doszły do Kanady, a odpryski do Japoni. Odpryski kryzysu branży lotniczej - cos tam nie doleciało z UK do Nissana i musieli produkcję wstrzymać.
Za to w piątek - lista odróbkowa. Zabukowało się nam 11 - słownie jedenaście - procedur w ogólnym. Kolorowy zawrót głowy... Może cześc z nich dalej na Kanarach siedzi ;)